شادی از زندگی مردم رخت بسته،
باید شادی را برگردانیم!
عطا یار احمدی

در سیستم اقتصادی بورژوازی از هر حرکت و تکاپویی که در جامعه صورت میگیرد٬ و این حرکت و تکاپو منجر به کسب سود و درآمد میشود٬ بایستی منجر به انباشت سرمایه برای سرمایه دار شود. نظام سرمایه داری با دست بردن به جیب کارگران این کار را انجام میدهد. این خصوصیت و قانون خود را مادام که رابطه کار و سرمایه حاکم است به مانند همیشه به مرحله اجرا در می آورد تا باعث خشنودی سرمایه داران شود و با گرسنگی دادن به فرزندان کارگران حرمت و هویتشان را نابود کند. تا با خرید ارزان نیروی کار و دادن حداقل دستمزد آنها را به اسارت خود در آورد. و این سیاستی است که برای بقا و ماندن در راس حکومت غیر انسانیشان است که برای اجرای آن دست به هر جنايتى خواهند زد .

صنعت گردشگری نیز از این قاعده مستثنی نیست و این صنعت هم برای انباشت سرمایه و دست بردن بر سر سفره مردم بوده است . با توجه به اینکه نیاز مبرم هر انسانی است که برای مدتی از محیط اصلی زندگی خود جدا شوند و برای تغییر شرایط روحی و خستگی ناشی از محیط کار و کار سخت و طاقت فرسا و بازگشت به شرایط کار بایستی سالیانه مبلغی را از فروش نیروی کار خود را برای آن اختصاص دهند . گرچه، چه بسا که بسیاری از کارگران توان سفر کردن و گردش کردن را ندارند و به اجبار بایستی تسلیم شرایط سخت اقتصادی و زندگی خود شوند .

در ایران معمولا در 13 روز اول بهار و در تابستان این صنعت با استقبال فراوان مردم روبرو میشود. معمولا در این ایام مبالغی 20 تا 30 درصدی به کرایه حمل و نقل، کرایه هتلها، مکانهای تفریحی، گردشگری و ... اضافه میشود. اين هم یکی از شیوه های سرمايه داران است تا با ارائه گران خدمات سهم شان را از همان اندک دستمزد و حقوق مردم محروم بگيرند و به سرمایه داران باز گرداند تا هر روز به سرمایه سرمایه داران اضافه گردد و زندگی کارگران و زحمتکشان جامعه را بیشتر به فقر و نداری و سقوط نزدیک کند .

این صنعت خدماتی مهم امروزه که میبایست در خدمت مردم زحمتکش و طبقه کارگر و کل جامعه قرار میگرفت٬ به مانند تمامی صنایع تولیدی و خدماتی و سرمايه ها به مالکیت سرمایه داران درآمده و تنها بخش کوچکی از آن نصیب کارگران میشود که تنها بتوانند خود را با آن باز تولید کنند.

در جامعه بحران زده ایران که امروزه با توجه به تحریم اقتصادی که با آن روبرو است هیچگاه سرمایه دار زندگیش به خطر نیفتاده و تمامی این مشقات همه و همه را باید کارگران و زحمتکشان جامعه به دوش بکشند و تحمل این وضعیت سخت و دشوار را تحمل کنند . آمار تقلیل یافته گردشگران ایرانی به کشورهای اطراف از قبیل ترکیه، امارات، لبنان و عراق همه و همه ناشی از شرایط سخت اقتصادی مردم است و این آمار در داخل خود ایران هم تنزل زیادی کرده است .

اما تمامی این آمار و ارقام نشان از فشار زندگی بر روی مردم است. در شرایطی که شادی از زندگی مردم رخت بسته٬ و براى تعداد زيادى تهيه نان شب به مشکل اصلى تبديل شده٬ مردم دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند. لذا بيش از پيش آماده ترند تا برعلیه این حکومت کارگر ستیز برخيزند. ما کارگران و آزاديخواهان بايد با یک حرکت منسجم و سازمان داده شده این حکومت و اين سیستم فاسد و استثمارگر را براندازیم و با استقرار حکومت سوسیالیستی شادی را به مردم باز گردانیم. تا که "هر کس به اندازه توانش برای تولید و خدمات در جامعه کار کند و به اندازه نیازش از امکانات رفاهی جامعه بهره ببرد"!
 
زنده باد آزادی، برابری و رفاه!

2012/04/05